Ger's Reisverslagen

H2>Naar het zuiden van Kreta

Dinsdag 17 mei

Vandaag een zgn reisdag. We gaan met de camper dwars over het eiland naar de zuidkant. Eerst een stukje langs de noordkust naar Heraklion en dan rechtstreeks in zuidelijke richting, in eerste instantie loopt de weg langzaam omhoog en begint soms flink te stijgen. We passeren een stadje en kijken dan opeens uit over een grote vlakte. We zitten er naar schatting 600 meter boven, dus een lange afdaling volgt met prachtige vergezichten mogelijk gemaakt door het eveneens prachtige weer. De opgraving die we wilden bezoeken zijn we voorbij voor we er erg in hebben en laten hem dan maar zitten. Per slot hebben we een mooie gerestaureerde gezien in Knossos en een minder spectaculaire maar meer indrukwekkende een aantal dagen geleden op het vasteland waar we alleen tussen de oude resten liepen te dwalen. De navigatie ging volledig mis met de opgegeven cošrdinaten maar dat hebben we al eerder meegemaakt. Meestal kloppen de cošrdinaten niet en gebruiken we maar de POI (point of intrest) die in de Tomtom zijn ingelezen. Dus kunnen we de camping direct ingeven.

De nieuwe camping ligt nagenoeg aan zee met een zandstrand wat in het water direct overgaat in een keien omgeving. Dus niet bevorderlijk voor je voeten en je evenwicht. Ivonne gaat dus ook spontaan onderuit en heeft dus geen last van de overgang naar het frisse zeewater. We hebben weer een plekje geloot aan de rand van de camping en staan weer op een prima lekker vlak plaatsje, dit in tegenstelling met de vorige camping waar we met de voorwielen ongeveer 15 cm lager stonden, de keggen haalden ook helemaal niets uit. Maar wat bleek. We hebben nog nooit zo lekker geslapen. Niet om drie uur wakker maar pas om 7 uur en dat drie dagen lang.

De groep had weer wat te vieren. De zoveelste trouw- verjaardag. Zes uur een aangeklede borrel (aangekleed borrelen) en ca acht uur nog naar de gaspitten om toch maar iets warm te maken. Van Ivonne moet ik ook nog melden dat we langs de Ida (2600 m) zijn gereden met een lading sneeuw op de top. Deze Ida is de hoogste berg van Kreta en vooral van belang voor diegene die kruiswoordpuzzels moeten oplossen.



Woensdag 18 mei

Vandaag een rustdag. We rusten wat af, net als de Grieken want wat gebeurt er als we bij een camping aankomen? Alles moet nog in orde worden gemaakt. Het zwembad is nog leeg en moet worden gevuld, de bar is nog niet bevoorraad terwijl we een drankje krijgen aangeboden, de elektricien moet de aansluitpunten nog in orde maken, het sanitair wordt eindelijk goed schoongemaakt en zelfs de douche is nog niet altijd warm. Maar we slaan ons er doorheen. We gaan naar het ÒstrandÓ wat in onze ogen geen strand is maar een zootje kleine kiezels afgewisseld met grote kiezels, grote keien en kleine keien. Maar de zon schijnt de hele dag en de temperatuur laat niets te wensen over. Eten doen we s-avonds in het restaurant op de camping. Een van de beste Griekse restaurants van de omgeving. Heerlijk griekse specialiteiten maar Ivonne bestelt een pizza.

Donderdag 19 mei

Alweer een rustdag. Zonnen, kanovaren, boules spelen en de avond vullen met een gezamelijke maaltijd in hetzelfde restaurant als gisteren. Heerlijk gegeten en opnieuw de sirtaki gedanst. Ook het proeven van de raki was onderdeel van het laatste deel van de avond. Ook de normale contacten met het thuisfront moesten natuurlijk worden onderhouden.

Vrijdag 20 mei

Omdat de afstand naar de volgende camping slechts 60 km bedraagt, beginnen we de dag als gisteren, niet met de raki maar met de andere dingen.

De reis naar de volgende camping verloopt nu gladjes, behalve dat we een stuk dubbel hebben gedaan wat 10 km extra opleverde, in tegenstelling tot een paar dagen geleden toen we een noodstop hadden en een keer niet verder konden door een nogal vreemd geparkeerde auto. Eigenlijk zijn dit soort incidenten vrij normaal in Griekenland. Regels en wetten bestaan waarschijnlijk wel maar de naleving laat nogal te wensen over. Zoals bv in een koffie zaakje waar een rij mensen moeten afrekenen, laat gewoon de kassa maar openstaan want de registratie van de afgenomen producten is ook maar lastig en tijdrovend.