Turkije zomer 2019
Via Bergama naar Kusadasi
Dinsdag 3 september 2019
De route naar Bergama zouden we in ca. twee uur kunnen rijden maar een paar omwegen o.a. naar het stadje Ayvalik en een toeristische route door de bergen gaf meer voldoening.
Ayvalik ligt aan zee en heeft een aantal Griekse huizen. Verder is het bekend om zijn tosti’s. De kwaliteit daarvan werd door sommige medereizigers niet erg gewaardeerd.
De route door de bergen begon met een landschap vol oeroude olijfbomen, kilometer na kilometer afwisselend oude en jongere bomen. Na ongeveer 10 km maakten de olijfbomen plaats voor bossen met naaldbomen. Op een moment keken we vanaf een hoogte naar de omgeving die volledig was bedekt met een frisgroen dek van gigantische bossen. De weg slingerde aanvankelijk en begon ook flink te stijgen tot een hoogte van meer dan 700 meter. Onderweg diverse groeven voor marmer en op grotere diepte graniet. Ook zijn in deze omgeving goudmijnen te vinden. Als we in Bergama aankomen zien we links van ons de top waarop de Acropolis ligt.
We staan in Bergama bij een hotel, op het grasveld bij het zwembad. Alles aanwezig en een zwembad van meer dan 30 meter.
Woensdag 4 september 2019
Vandaag naar de oude stad Pergamon (de oude naam van Bergama) hier de Acropolis, de oude stad die is gesticht in de achtste eeuw voor Christus. Onder leiding van een Nederlands sprekende gids die zeer boeiend alles over de oude goden kon vertellen bezoeken we het altaar van Zeus, daarboven de tempel van Athena vervolgens de tempel van Trajanus. Ook het theater met zitplaatsen voor 10000 mensen en zeer steil tegen de berg uitgehouwen is een belevenis. De kanttekening moet wel zijn dat men vroeger rekende met een 40 cm brede zitplaats per persoon dus nu kunnen er minder personen in. Om deze stad waar vroeger 200.000 mensen woonden te bereiken is nu een kabelbaan in gebruik die de 300 meter omhoog overbrugt. Veel van de overblijfselen zoals de tempel van Zeus zijn door de Duitse archeologen toendertijd meegenomen naar Berlijn waar ze in het Perganonmuseum zijn opgebouwd.
Als volgende werd het Serapeion aangedaan, een restant van Romeinse tempel met 19 meter hoge massieve muren die later als Christelijke basiliek werd gebruikt. In een van de torens huist nu een moskee.
De middag werd gebruikt voor een bezoek aan het Asklepion. Een van de drie ‘ziekenhuizen’ uit de oudheid. Ook het heiligdom van Asklepius de god van de genezing. Hier bevinden zich allerlei gebouwen die meer als sanatorium kunnen worden beschouwd. Als men aan de poort kwam met een ongeneeslijke ziekte kwam men niet binnen wat daar kon niets meer aan gedaan worden. Men ging er prat op dat in dit ‘ziekenhuis’ niemand is gestorven.
Het zwembad hotel met op de voorgrond de stoeltjes voor een Turkse bruiloft
De kabelbaan entree
Kabelbaan met flinke zijwind waardoor de gondels flink schommelden. Op de achtergrond het huidige Pergama
Het altaar van Zeus, hier alleen de fundamenten. De bomen zijn geplaatst door de archeoloog om de resten weer terug te vinden
Het stijle theater met links onderin te resten van de tempel voor Dyonisos
Een complete arcade
De tempel van Trajanus
Trajanus zonder hoofd
Waterput: op de zuil moest je een muntje werpen en een wens doen. Een prima bijverdienste voor het personeel want bijna alle munten sprongen eraf dus nogmaals proberen
De resten van de romeinse tempel, buitenzijde
Het interieur van de tempel
Het onderste deel van een van de torens waarin een moskee
Tapijtverkoop en fabricage in Bergama
Zuilenrij in het Asklepion
Vergaderzaal
Ondergrondse gang waar de patienten via de openigen in het dak moed werd ingepraat
Bovenzijde van de patientenslaapzaalt
Wachten bij de boot
Het strandje onderweg, Dat schuine geval was voor de strandwacht
Onderweg met seriebouw
De camping in Kusadasi midden in de stad
Donderdag 5 september 2019
Reisdag naar Kusadasi waar we een paar nachten gaan verblijven. Om de grote stad Izmir te omzeilen nemen we de pont die over de baai vaart. Heerlijk om op zo’n trip even op het water te zijn. Voor de kosten hoeven we het niet te laten want we waren 17 lira kwijt, omgerekend 2,5 euro.
Wat prijzen betreft; de diesel kost hier ongeveer 0,95 euro en een brood 1,25 lira ca. 19 eurocent. Het is wel witbrood dat een goede eter in een keer kan wegwerken. Het ‘bruine’ brood is 3 lira, even groot en praktisch net zo wit alleen zitten er aan de buitenkant heel fijne zaadjes op.
Eten in een restaurant kost ook de kop niet de prijs wordt alleen opgejaagd door de alcoholische dranken die we er toch wel graag bij drinken. BV een schotel met forel 45 lira, het bijpassende biertje of wijntje 25 lira. Maar we mogen niet klagen want hier zijn de alcoholische versnaperingen goed verkrijgbaar in tegenstelling tot het binnenland waar ze niet te verkrijgen zijn.
In het vervolg van de rit zitten we heerlijk aan een strandje te lunchen na een frisse zwempartij.