De hele tocht is in feite het volgen van een druppel water die in de bergen neervalt en door riviertjes, rivieren en meren naar de zee wordt getransporteerd.
Onze druppel ontmoeten we op 1030 meter hoogte op woensdagavond 16 juni. We dalen via een nog dichtgevroren meertje op 918 meter en enkele kleine tussenliggende bevroren watervlakten snel af naar het meer bij de Sorjoshytta hoogte 821 meter
Donderdag langs de Sarjasjoure, die nog voor driekwart bevroren is, in twee delen het eerste deel op 821 meter en de tweede op 820 meter
Vrijdag 18 juni langs een niet meer over te steken zeer snel stromende rivier de Sarjasjakka tot de Kapasluoppa, op 700 meter welke ijsvrij is, dus een verval van 120 meter over 4 km.
Zaterdag en zondag langs de Stalojakka tot het grote meer de Virihaure op 579 meter
Maandag langs de Virihaure en dinsdag naar de Vastenjoure op 547 meter
Woensdag 23 juni langs de rivier de Vuojatatno naar de Kutjaure op 530 meter
Vrijdag naar het grote meer de Akkajoure (nu een stuwmeer met wisselende waterstanden) van 423 – 453 meter dan door tunnels en elektriciteitsturbines naar de Kartjejaure op 415 en door een waterval naar 375 meter.
Tijdens de busrit naar Gallivare verlaten wij de waterloop die we alleen nog kruisen met de trein en tussen Zweden en Denemarken per boot