Schotland zomer 2018
De reis naar het westen
De route gaat uiteraard naar een haven en daarvoor hebben we gekozen voor de oversteek van Rotterdam naar Hull.
dinsdag 10 juli 2018
Om 16.00 uur vertrek naar de veerboot van P&O in Rotterdam Europoort.
Na een aantal files die wat vertraging opleveren komen we om 18.30 aan op de terminal. Geen enkele activiteit te bespeuren. We zien een paar huisjes staan en na goed kijken zit in een ervan een dame. We leggen aan bij die dame en het blijkt dat we aan het goede adres zijn. Ze boekt ons in na de controle van de paspoorten en we krijgen een stapel pasjes, o.a. boardingkaart, sleutelkaarten een kaart voor gratis WiFi. We kunnen verder rijden en de navigatie wijst ons de weg.
Bij de volgende loketten staan drie man ons naar de kant te wijzen en die controleren opnieuw de paspoorten en scheuren een stuk van een van de kaarten af. We kunnen weer verder en komen terecht tussen twee parallelle hekken waartussen aan het eind twee gesloten slagbomen staan. Aan de andere kant van de bomen is het een driftig gerij van trucks en vrachtwagens richting de ingang van de boot. Na een minuut of tien komt er een vriendelijke man onze richting uit en maakt de slagbomen open. We kunnen oprijden en dan staan we weer stil bij de opritten van de boot totdat iemand ons wijst waar we naar toe moeten. Helemaal achteraan in de boot worden we door een mannetje naar onze plek geloodst. Als we staan is het mannetje direct verdwenen en kunnen we zelf de trap naar boven zoeken. Gelukkig staan we niet ver van de lift af en gaan van de derde naar de tiende verdieping. Na even zoeken vinden we dan onze hut. Dit soort rust zijn we niet gewend van onze overtochten naar andere bestemmingen. Het voelt allemaal wat onwezenlijk aan. Ruim op tijd gaat de boot van de kant en varen we langzaam de haven uit. Als we op zee zijn blijkt de deining erg mee te vallen en behalve een paar zijpassen tijden het lopen merken we er weinig van.
Om zeven uur gewekt en naar het breakfest. In tegenstelling tot de begeleiding in de garage is de hulp die we hier krijgen goed geregeld. Op iedere hoek staat een mannetje ons te wijzen waar we heen moeten en al snel zitten we aan een tafeltje.
Woensdag 11 juli 2018
Om 9.30, dat is 8.30 hier in Engeland staan we al voor de paspoortcontrole en kunnen de eerste rotondes links genomen worden.
We zijn van plan rechtstreeks naar Dumfries te rijden.
We nemen de snelste weg, dat is achtereenvolgendeen de M62, de A1, de verbindingsweg A66
naar de M6 en langs Carlisle via Gretna Green naar Dumfries. Onderweg gestopt bij een tankstation met parkeerplaats, die zo klein en dus zo vol was dat we moesten wachten met vertrek tot er wat vrachtwagens die voor ons stonden hun weg waren vervolgd.
Zo slecht als de wegen zijn, zo slecht zijn ook de voorzieningen langs die wegen.
Na enkele omzwervingen bij Dumfries komen we aan bij een camperplaats bij de kasteelruine van Caerlaverock Castle. Een camperplaats met water, afvoer en mooie gescheiden plaatsen, gevonden via het boek met de Britstops. Het weer laat zich van de goede kant zien, droog, af en toe zon en een prima temperatuur.
De Sweatheart Abby met de lelijke schuttingen omdat ze altijd bezig zijn met retaureren
Een kijkje zonder schutting
De begraafplaats achter de kerk
Zomaar een landschap langs de inham
Achter de bomen het massieve kasteel Cardoness Castle
Uitzicht vanaf het kasteel
De schotse vlag
Het front van een Neolitisch graf van Cairnholy Chambered Cairn
De achterzijde van het graf
De plaats aan de rand van de clif bij de vuurtoren
Donderdag 12 juli 2018
We vertrekken om 9.30 via Dumfries naar ons eerste doel New Abbey, waar een ruine staat van en grote kerk de Sweetheart Abby, aan het einde van de 13de eeuw gesticht door de echtgenote van de overleden baron. Naast en achter de Abbey een prachtig kerkhof en voor de Abbey een spiegelglad geschoren cricketveld waar een aantal lieden bezig waren te maaien.
Vervolgens naar Rockcliff, een klein pitoresk plaatje waar verder niets te beleven was. Het stond wel in het boek van de NTS (National Trust of Scotland). Via Kirkcudbright naar Cardoness Castle een verdedigbaar kasteel uit ca 1400. Er is goed te zien hoe dat soort gebouwen in elkaar stak en fuctioneerden.
De volgende stop was naar enkele neolitische graven Cairnholy Chambered Cairn daterend uit 4000 voor onze jaartelling. Het weggetje ernaartoe was echt smal en had bijna geen uitwijkplaatsen. Omzoomd door dicht bos, steil en een slecht zicht vooruit was het met de brede campers spannend op te rijden. Gelukkig geen tegenliggers terwijl er wel diverse auto's boven waren. De graven deden denken aan de Giganten graven in Sardinie met een schaalvormig front waar in het midden de ingang naar de tombes was gesitueerd.
Van hieraf naar onze overnachtingsplek bij de vuurtoren Mull of Galloway Lighthouse in Stranraer. Zoals een goede vuurtoen betaamd stond deze op de uiterste landtong en flink hoog boven de zee. Omdat je in Scotland de camper vrij mag parkeren hebben we hier hoog boven de zee op een grote parkeerplaats de nacht doorgebracht. Uitzicht met aan de einder Noord Ierland en the Isle of Man.