Ger's Reisverslagen

Marokko winter 2016

Ait Benhaddhou - Marrakech

maandag 22 februari

Vandaag weer 180 km voor de wielen en aan het einde bereiken we Marrakech. Voordat we zover zijn moeten we eerst de Hoge Atlas passeren en gaan we naar een hoogte van 2260 meter. Twee dagen voordat we hier rijden was de pas wegens de sneeuwval gesloten. Het eerste deel gaat door een vlakte die langzaam oploopt met hellinkjes en afdalingen. We komen langzaam hoger en zien de sneeuwresten toenemen. De bergen rondom worden witter en door de gaten in de bewolking worden deze beurtelings helwit verlicht. Zo ontvouwen zich steeds nieuwere panorama's de een nog mooier dan de ander. Hoe hoger we komen stroomt er steeds meer water over de weg van de smeltende sneeuw.
Na 70 km zijn we dan op de top waar vele Marokkanen met gekleurde kristal-stenen proberen die aan ons te slijten. Ook onderweg, naar boven en beneden staan ze met de handen omhoog hun stenen die soms onnatuurlijk rood zijn aan te prijzen.
De top zijn we gepasseerd en we dalen een stuk af over een prachtig geasfalteerde weg. Er was al gewaarschuwd dat ze met de weg bezig zijn en dat is na twee kilometer ook het geval. Stukken nieuwe weg, delen oude weg, water van smeltende sneeuw en dus modder, heel veel modder. De weg slingert zich in grote lussen naar beneden en langzaam verdwijnt het meeste water en de sneeuwresten. Het is een spectaculair gezicht, de weg te zien die ver onder je ligt en waar je kilometers moet sturen en praktisch op dezelfde plaats blijft. Maar uiteindelijk zijn we weer op normale hoogte en we slingeren over en door heuvels en dalen richting onze camping. Het laatste stuk over een slechte weg en een smalle weg langs een flink kanaal waar het water richting Marrakech wordt gevoerd.
De camping ligt aan een drukke weg maar is schitterend ingericht met veel bloemen, leuke plekken, een voortreffelijke douche en een mooi zwembad.

dinsdag 23 februari

Marrakech is het doel voor vandaag. Samen met de bus, die voor de camping stopt, naar de stad. We verlaten de bus op het eindpunt, vlak bij een grote moskee. Vandaar is het ongeveer 10 minuten lopen naar het centrale plein de Jemaah el-Fna. De zon doet weer zijn best en het is een plezier daar te lopen. Na een kort bezoek aan de soek, om er weer een beetje in te komen staat de lunch op het programma. Die genieten we boven op een terras vanwaar we een prachtig uitzicht over het plein hebben.
Na de lunch gaan we samen op pad door de soek richting de koranschool van Marrakech. Als we op een moment iemand vragen waar we ongeveer zijn, wijst hij ons de weg maar horen we ook dat de school vandaag gesloten is. Maar hij heeft een alternatief. Een jongeman zal ons naar de leerlooierij van de Berbers brengen, de arabische leerlooierij is niet zo goed. Na een aantal straatjes te hebben doorlopen komen we aan en worden vriendelijk ontvangen door een man die ons een bosje kruiden geeft om de stank wat te verminderen en ons rondleidt door de leerlooierij. Als de rondleiding voorbij is brengt hij ons naar het verwachte verkooppand met de lederwaren wat er natuurlijk bij hoort. Daar is het natuurlijk ook allemaal prima en probeert de man ons iets te verkopen. Ons oog valt op een mooie leren riem maar hij vraagt er 400 dirham (40 euro) voor. Vrij snel zakt hij al naar 350 maar ook dat vinden we teveel. Omdat we niet teveel geld en papieren hebben meegenomen konden we de riem helaas niet betalen. Hij probeerde alles, een deel dirhams en de rest euros, we konden pinnen of met een creditkaart betalen. Maar helaas.. we hadden helemaal niets bij ons. Einde excercitie dus en dan maar de deur uit. Hier werden we door onze rondleider er op gewezen dat we hem 100 dirham schuldig waren, wat natuurlijk nergens op sloeg. We hebben hem afgescheept met wat los geld en daarmee basta. De ons begeleidende jongeman probeerde nog kort ook nog wat te vangen maar dat kon hij wel schudden.
Toen we de straat uitliepen kwamen we bij de ommuring van de stad terecht en na wat zoeken zijn we door enkele buitenwijken van de ommuurde stad weer naar het centrum gelopen. Hier lekkere niet verdunde sap gedronken voor 4 dirham (0,4 euro). We gaan daarna weer terug met de bus en verbazen ons erover dat we nu 7 dirham p.p. moeten betalen en 's-morgens slechts 5. Maar hij zet ons mooi voor de camping af. Zo'n bus bevat geen druk-knopsysteem maar als je eruit moet sla je maar flink op de stalen panelen en hij stopt op de hoek van de eerste straat die hij tegenkomt.

woensdag 24 februari

Onze tweede dag hebben we afgesproken weer naar Marrakech te gaan maar wat later op de dag. Toen we dus om ongeveer 15.00 uur op de bus stonden te wachten kwam er een taxi langs die ons wel naar de stad wilde brengen. Na een prijs van 10 Dirham pp (1 euro) te hebben afgesproken werden we met zes personen in een oude mercedes gepropt. Twee voorin naast de bestuurder en vier achterin. Nadat de deuren waren gesloten ging de rit beginnen. Het oude beestje liep goed en gelukkig behoefden de remmen niet tot het uiterste te worden beproefd. We waren dus in zeer korte tijd in de stad. Weliswaar was de bus de helft goedkoper maar de rijtijd nu de helft korter. Deze manier van oppikken door een taxi of taxibusje is heel normaal. Er rijden dan ook veel auto's rond die je zo maar aan kunt houden en na korte onderhandelingen kun je mee. Het gevolg is wel dat je vaak auto's ziet stoppen op de meest vreemde plaatsen.
In de stad zijn we naar het museum Dar Si Said gelopen, een oud paleis waar een aantal gebruiksvoorwerpen werden getoond. Het paleis zelf was het meest interessant met mooie plafonds en mozaieken.
Omdat we hier toch vrij snel doorheen waren zijn we daarna naar het Bahia paleis gegaan wat aan de zelfde straat was gelegen.
Een prachtig paleis, groot en met veel binnentuinen. Het toeval wilde dat op die dag en die plaats de Bienale werd geopend. We vielen dus middenin de receptie waar veel kunstemakers heel belangrijk aan het doen waren. Het hele paleis stond dan ook vol met zgn. moderne kunst. De meest bizarre zaken werden er als kunst bestempeld. Bijvoorbeeld; een hoop bouwmaterialen op elkaar gestapeld in een berg zand, een berg leem of een oude motor die kleurrijk was gepimpt etc.
Na door vele zalen, kamertjes en tuinen te hebben gedwaald zijn we naar het centrale plein een verdund sapje gaan drinken ook voor 4 dirham....
Om zes uur ontmoeten we de rest van de groep en gaan het grote plein op. Hier gebeurt van alles. Je ziet apen, slangen, acrobaten, trommelaars, waterdrager, koek-verkopers teveel om op te noemen. We lopen dan richting de eetkramen. Deze kramen worden elke dag helemaal opgebouwd. Het enige wat er staat zijn roestvrijstalen tafels. Bij de eerste kraam hebben we soep gegeten. Deze soep, harira met een zoet koekje, wordt altijd na de ramadan gegeten en smaakt ook best. Dan verder de kramen in waar iedereen probeert je binnen te trekken in het betreffende restaurantje. Er worden hele opvoeringen gegeven om ons maar te verleiden. Bij een enkele staat de hele keukenbrigade te zingen, de ander somt een aantal bekende Nederlanders op die er al zijn geweest en dan weer wordt er vrij drinken aangeboden. Als we voor een tent hebben gekozen die helemaal aan de andere kant van de rij ligt, besluiten we maar langs de achterzijde te lopen om de binnenhalers te ontlopen. Maar die zijn ook niet gek en komen dan aan de achterkant weer proberen ons te verleiden. Na te hebben gegeten, waarbij de 'ober, als hij iets niet had dit bij een andere kraam ging halen, weer terug naar de bus en terug naar de camping.

donderdag 25 februari

We doen vandaag kalm aan en de mannen (Henro en Ger) gaan een fietstocht maken en hun vrouwen zoeken een winkelcentrum op waar de kooplust wordt botgevierd.


Richting de Hoge Atlas met zijn gekleurde rotsen


Sneeuw en dooi op 2000 meter


De weg is nog lang en kronkelig


De camper ziet er niet meer uit na de modderpoelen


In de bus naar Marrakech


Uit de bus bij de moskee


Overzicht over het plein in het centrum


De leerlooierij


Vervoer in Marrakech


Het plein met allerlei atracties


De binnentuin in het Dar Si Said museum


Een prachtige relief


Een oud venster


Een plafond in het museum


Details in het Bahia paleis


Vloer mazaieken


Verdunde sinaasappelsapverkoop op het grote plein


De avond valt op het plein


Presentatie van de etenswaren bij de tijdelijke restaurantjes


Onze camperplaats (Let op: de camper is brandschoon)