Ger's Reisverslagen

Marokko winter / voorjaar 2018

Tarifa - Tanger

maandag 12 februari 2018

De rondreis van deze keer is een door de NKC georganiseerde reis waarbij we als assistent reisbegeleider gaan fungeren. De groep bestaat uit 20 campers en zal in totaal een reis maken van 50 dagen door Marokko. De route is ongeveer als volgt: de eerste weken in het noord-westen dus ten noorden van het Atlasgebergte, een lus van een paar weken in het zuid-westen, gevolgd door het zuid-oosten, zuidelijk van de Atlas en tegen de Sahara aan. De terugweg gaat globaal ten oosten van de Atlas naar het noorden.

De laatste medereizigers zijn op tijd binnen, de dagen ervoor was ruim de helft al aanwezig, en wordt het officiële startsein voor de reis gegeven met een ploffende kurk uit de Prosecco-fles. De avond wordt gevuld met een prachtig welkomstdiner op echte Spaanse wijze.

dinsdag 13 februari 2018

Het is eindelijk zover, we gaan op weg naar de boot. De vertrektijd van de boot zou 12.00 uur zijn maar daar kwam nog een half uurtje bij. We rijden achterwaarts de boot op zodat we als we aan de overkant zijn gelijk weg kunnen sprinten naar de douane en de andere petten die ons opwachten. Briefjes worden drie keer gecontroleerd, we moeten ons laten registreren in de computer en dan maar wachten tot een van de petten weer terugkomt en we mogen vertrekken. Intussen zijn we al een aantal keer door andere petten naar de papieren gevraagd maar we kunnen zeggen “votre college” en ze druipen weer af. Als we het terrein afrijden moet een pet met een blauw jasje aan (waarschijnlijk van de plaatselijke fanfare, door ons nu de muziekpet genoemd) nogmaals de papieren inkijken en dan gaat de slagboom open en gaan we op weg. Eerst natuurlijk de nodige Dirhams pinnen en dan de snelweg op naar de dieselpomp om voor 90 cent per liter de tank te laten volgooien.
Voordat we naar de camping gaan nog langs een 'Marjane' (een mega supermarkt) om een simkaart te kopen. In eerste instantie staan er 3 personen voor me na een tiental minuten komen er nog een aantal medereizigers achter mij staan. Omdat het wachten alsmaar aanhoudt besluit ik de simkaart maar ergens anders te kopen. Van de medereizigers hoorden we het volgende: toen ik weg was gingen de andere medereizigers ook weg op een na. Kort daarna verlieten de wachtende Marokkanen ook het winkeltje. Onze laatste medereiziger bleek toen na enkele ogenblikken aan de beurt te zijn. Het kan verkeren.
Verder op weg naar de camping die door diverse equipes werd voorbijgereden want het bleek slechts een parkeerplaats te zijn dus nagenoeg geen voorzieningen. Het grote voordeel was wel dat het tegenover de ingang lag naar de grotten van Hercules. De Griekse god Hercules schijnt daar in het verleden nog een poosje te hebben gewoond. Tot onze verbazing kwamen we er naast veel Marokkanen ook nog Aziaten (Japanners of Chinezen daar wil ik van afzijn) tegen.


De meeste deelnemers zijn al gearriveerd


De watertoren van de camping


Vlak voor de start


Wachten voor het oket naar de veerboot


Achteruit met de camper de boot op


De herculesgrot; het doorkijkje geeft bij een bepaalde stand een spiegelbeeld van Afrika. De zon was te fel om dat voor elkaar te krijgen


De ingang van het parkeerterrein, niet herkenbaar als camping


Het terrein zelf