Ger's Reisverslagen

Turkije zomer 2019

Via Eceabat naar Burhaniye

Vrijdag 30 augustus 2019

Vandaag naar de grens en vervolgens naar de eerste stad in Turkije. De grenspassage loopt redelijk en na heel veel paspoortcontroles zijn we na een uurtje in Turkije. De eerste stad die we aandoen is Edirne, een oude hoofdstad van het Ottomaanse-rijk. Hier staat een gigantische moskee met een koepel van 45 meter doorsnede. We kunnen midden in de stad parkeren op de coordinaten van onze reisleider, opgezocht op google maps. Edirne een levendige stad met niet alleen die ene grote moskee maar een flink aantal even indrukwekkende moskeeën. Ons valt op dat er nog steeds nieuwe moskeeën worden gebouwd. Wij delen de moskeeën al in naar het aantal raketten (minaretten) die er omheen staan. Vlak na de grens bleek de pinautomaat al leeg maar in Edirne waren er genoeg dus onze eerste lira’s hebben we op zak.
De reis verder naar Eceabat loopt voorspoedig over vierbaans wegen met gelijkvloerse kruisingen. Bij ieder kruising staan snelheidsbeperkingen van 90, 70 en dan 50 km/uur op een weg waar 110 mag worden gereden. De Turken zien deze borden als adviessnelheid en rijden op volle snelheid door. Soms staan er politiewagen op het kruispunt maar dat zijn doorgaans kartonnen borden met zelfs een zwaailicht erop.
De camping ligt aan zee bij een hotel met zwembad en strand. De enige dissonant was een boze eigenaar die over de rooie ging toen een van de medereizigers zijn plaats wat had opgeruimd door er een aantal takken van de olijfboom te snoeien.

Zaterdag 31 augustus 2019

Vrije dag met een strandwandeling en ’s-avonds een diner in het restaurant. De omgeving van het schiereiland Gallypoli waar we staan was in het verleden de plaats waar een oorlog tegen de Turken werd gevoerd met veel slachtoffers en dus nu nog diverse begraafplaatsen.

Zondag 1 september 2019

We gaan vandaag naar Burhaniye en steken de Dardanellen over met de veerboot naar Canakkale. Op weg naar ons eindpunt leggen we eerst aan voor onze eerste ‘oude stenen’ bij het legendarische Troye. Daar staat triomfantelijk het paard dat is gebruikt in de gelijknamige film. Troye kenmerk zich door het grote aantal lagen waarin de stad telkens weer werd opgebouwd. In de 3000 jaar voor het begin van onze jaartelling is de stad na te zijn vernietigd door rampen en oorlogen steeds weer opgebouwd. Er zijn volgens de archeologen zelfs 10 lagen te onderscheiden. Voor ons zijn die lagen natuurlijk moeilijk te onderscheiden maar borden met tekst geven daar inzicht in. Het is imposant tussen metershoge muren te lopen en in gedachten 5000 jaar terug te gaan. Op dit moment ligt Troye kilometers van de zee omdat door aanslibbing de zee is teruggetrokken. Op de camping aangekomen worden we door de campingbeheerder naar een plaats geloodst waar we met de voorzijde naar de zee kijken. Het strand in niet zo breed dus je ligt snel in het lekker frisse water.


De grote Selimiye moskee uit 1567 in Edirne


Met 4 grote minaretten


Het interieur


De 45 meter ronde koepel


Wachten op de boot in Eceabat


Monument van de oorlog


Met de veerboot naar Canakkale


Het 'paard' van Troye


Tussen oude muren


Overzicht van de verschillende lagen van Troye


Opgraving met lagenbordje


Het Odeion theater voor muziekuitvoeringen


Standplaats aan zee


Bij de bakker


De kledingmarkt


De notenmarkt


Zo kun je ook aardappels aanprijzen


Grootmoeder en kleinzoon op de markt


Geen plaats meer op de reguliere markt, dan maar op de grond

Maandag 2 september 2019

Met de bus naar het centrum van Burhaniye. Daar blijkt markt te zijn en niet zo’n kleine ook. Honderden kramen met kleding, een hele groot plein met allerlei groente- en fruitstalletjes, een grote kaasafdeling en volgens zeggen ook vlees en vis kraampjes maar die hebben we zelf niet gezien (je kunt niet alles). Ongeveer de hele markt is overdekt, de groenteafdeling is echt een gebouwde overkapping en over de straten zijn grote doeken gespannen die flink flapperen in de wind die soms behoorlijk heftig kan zijn. De luchttemperatuur is boven de 30 graden maar door de relatieve lage luchtvochtigheid (ca 30%) is de wind een heerlijke afkoeler.
De bedoeling was een stikker te kopen voor de tolwegen. Dat moet gewoon bij de PTT (die hebben ze hier ook), maar zonder paspoort kun je daar niet terecht. Later bleek dat dit een geluk bij een ongeluk was want de wachttijd was ca. twee (2) uur vooral omdat door de markt iedereen uit de omgeving die toch naar de markt gingen ook maar de administratieve handelingen ging uitvoeren. De volgende dag was het in een kwartier geregeld.