Marokko winter 2016
Asilah - veerboot - einde reis
maandag 29 februari
Vandaag steken we weer de Straat Van Gibraltar over, dat betekent dus weer terug naar Europa en naar huis. Zo snel als de heenreis verliep met de veerboot, zo veel tijd hadden we nodig voor de terugreis. Administratief heeft het natuurlijk weer heel wat voeten in de aarde. Allereerst inchecken bij de veerboot-maatschappij. Daar hebben ze alle tijd en omdat Ivonne, een vrouw dat doet hebben ze helemaal alle tijd en gaan ze tussendoor nog maar een sigaretje roken. Dus weer 10 minuten wachten terwijl het daarna in een paar minuten klaar is. Discriminatie dus van de bovenste plank. Daar horen we ook dat de boot pas om 14.00 uur vertrekt in plaats van om 11.00 uur.
Dan naar de politie. Een beambte tikt daar alle gegevens van het paspoort over, zet dan heel gewichtig een paar stempels in de een en daarna het andere paspoort. Die krijgen we terug en dan gaat het weer verder over het haventerrein.
Na een paar kilometer te hebben gereden komen we bij de douane. Hier moeten we even wachten en kunnen dan oprijden en moeten kort achter elkaar gaan staan, een rij van 6 tot 8 wagens achter elkaar. Iedereen eruit en dan gaat er een truck rijden met een soort arm eraan over de auto's heen, want de campers en auto's worden doorgelicht op eventuele verstekelingen. Dat ook weer klaar en we kunnen naar het volgende loket rijden waar we alleen maar hoeven te wachten en na enkele minuten het commando 'go' krijgen. Nu doorrijden naar de opstelplaats voor de boot. Na enig zoeken hebben we de rij gevonden en sluiten aan.
Dan gaat het grote wachten beginnen. Om ongeveer half drie komt de boot in zicht, doet over het afmeren ongeveer een kwartier en dan kunnen de kleppen omlaag. Wat op de boot staat moet eraf, dat is in korte tijd gebeurd en dan moeten we plots haast maken want we moeten als eerste aan boord. Alle voertuigen geen vrachtwagen zijnde moeten de helling op naar een bovendek. Dan gaat de helling omhoog en kunnen op het onderdek de opleggers worden ingereden. Deze zijn allemaal zonder trekker want die staat aan de overkant. Na anderhalf uur lijkt er beweging in de boot te komen en ja hoor eindelijk verlaten we de haven. De boot ligt nu ongeveer 5 uur achter op schema.
Onze ambitie om nog een stuk te rijden laten we dan ook maar varen, want de klok moet een uur vooruit en de boot is dus pas om zes uur aan de overkant. Nog ca. drie kwartier wachten voor een of andere controle en dan kunnen we het haventerrein van Algeciras af en een plekje zoeken voor de nacht.
dinsdag 1 maart
Vroeg op en een hele dag rijden. Over de Spaanse snelwegen is dat een prettige bezigheid. Ze zijn goed te berijden en zeer rustig muv enkele stukken bij de grote steden zoals Sevilla. Totaal geen vertraging te melden. We vorderen ongeveer 650 kilometer en overnachten vlak bij Salamanca.
woensdag 2 maart
Naar de camping vlak bij de Franse grens waar we de heenweg ook hebben overnacht. Als we in het noorden van Spanje zijn begint het te regenen en die regen zullen we meemaken tot het noorden van Frankrijk.
dondag 3 maart
Het is de bedoeling lekker een dagje te ontspannen en pas vrijdag verder te gaan. Maar het regent en regent en daar komt maar geen einde aan. Dus besluit: we gaan weer verder.
Maar.... dan worden we door een aardige meneer gewaarschuwd dat we een lege achterband hebben. Zijn we weer op fatsoenlijke wegen en dan krijgen we dat nu, in plaats van in Marokko waar je de meeste kuilen en slechte wegen tegen komt. Maar goed, navraag bij de camping leert dat er een bandenspecialist tegenover de camping zit. Dus krik eronder en draaien maar. Heel lang draaien want het is geen personen wagen en de band in vrij groot voordat die een beetje los komt van de natte ondergrond. Eindelijk eraf en dan rollen naar de bandenspecialist. Die willen er wel naar kijken en komen tot de conclusie dat de band niet lek is maar de velg lucht door laat. Een nieuwe velg kunnen ze ons niet aan helpen maar onze reserveband biedt uitkomst. Ook die naar de overkant gerold, de band eraf gehaald, die weer kan worden terug gerold, tevens wat geld opgehaald en weer terug. De winterband zit dan alweer op de velg van de reserveband en wordt gebalanceerd. Alles weer klaar voor terugrollen en montage aan de camper. Op de vraag wat het kost zegt de baas, geef die jongen maar een fooi. Zo verteld zo gedaan en iedereen blij.
De auto weer vijf minuten hoger opgekrikt want de volle band is natuurlijk veel groter dan de lege. Uiteindelijk zit hij er weer onder en de krik kan weer naar zijn uitgangs-positie terug en het spul kan weer worden opgeborgen.
Tijdens deze excersitie is het natuurlijk wel steeds blijven regenen maar door de luifel een stukje uit te draaien kan het krikken en vastzetten toch nog redelijk comfortabel verlopen.
Dan weer op weg. We rijden toch nog 450 km en zitten dan in Vivonne een klein plaatsje onder Poitier.
vrijdag 4 maart
Gereden tot Arras in het noorden afstand ruim 600 kilometer
zaterdag 5 maart
We leggen de laatste 300 kilometer af naar huis over de gratis autowegen van Belgie en Nederland.
De veerboot komt eraan en probeert af te meren
De rots van Gibraltar weer in zicht
De Spaanse stier
Ook hier veel sneeuw op de bergen
De regen begint en zal ons lange tijd vergezellen